Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego
( uregulowane w art. 9-16 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych )

Jest to prawo do używania lokalu mieszkalnego, ale lokal pozostaje własnością spółdzielni. Nie jest ono ograniczonym prawem rzeczowym, a jedynie formą prawa na rzeczy cudzej, zbliżoną do najmu. Ma charakter ściśle osobisty - przysługuje konkretnej osobie (wyjątek: może przysługiwać małżonkom). Prawo to może przysługiwać tylko członkowi spółdzielni. Lokatorskiego prawa nie można zbyć, nie przechodzi ono na spadkobierców i nie podlega egzekucji, wygasa z chwilą śmierci osoby uprawnionej (wyjątek: jeżeli lokatorskie prawo przysługiwało wspólnie małżonkom to po śmierci jednego z nich przechodzi na żyjącego małżonka i wygasa dopiero z chwilą śmierci drugiego z małżonków). 
Prawo to powstaje z chwilą zawarcia umowy cywilno prawnej między członkiem i spółdzielnią, po wniesieniu przez niego wkładu mieszkaniowego. Obowiązek zawierania umowy został wprowadzony od 24 kwietnia 2001r. Umowy zastąpiły wcześniej wydawane przydziały, przy czym przydziały te są w dalszym ciągu ważne. Po wejściu w życie od 09.09.2017r. nowelizacji ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oboje małżonkowie, którym lokatorskie prawo przysługuje wspólnie, są z mocy ustawy członkami Spółdzielni - jeżeli jeden z małżonków do tego dnia nie przystąpił do Spółdzielni, to z dniem 09.09.2017r. automatycznie stał się członkiem i został wpisany do rejestru członków. 

Od 09.09.2017r. nabycie członkostwa w Spółdzielni nie wymaga wpłaty wpisowego ani udziału członkowskiego.

Członek Spółdzielni pozostaje nim tak długo, jak długo będzie miał prawo co najmniej do jednego lokalu w Spółdzielni - nawet w ułamkowej części.

Spółdzielnia wysyłała stosowne zawiadomienia do wszystkich osób, które w tym trybie stały się członkami PSML-W.